Zgodnie z art. 109 ust. 3d ustawy o VAT faktury, o których mowa w art. 106h ust. 1–3 ustawy o VAT, ujmuje się w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (tj. ewidencji JPK_VAT), w okresie rozliczeniowym, w którym zostały wystawione.
Sprzedaż towarów dla osoby fizycznej poza terytorium kraju (kraje UE i kraje poza terytorium UE). Czynny podatnik VAT zarejestrowany do VAT-UE dokonuje sprzedaży mebli i wyposażenia domów dla klientów indywidualnych z UE (poza Polską) i krajów trzecich. Klienci najpierw wpłacają zaliczkę a następnie w momencie realizacji dostawy płacą pozostałą kwotę. Taka sprzedaż ewidencjonowana jest na kasie fiskalnej w momencie otrzymania zaliczki wraz z fakturą zaliczką. Faktura zaliczka wysyłana jest do klienta, u nas zostaje kopia faktury zaliczki + paragon. Do cen netto doliczamy 23% podatku VAT, cała sprzedaż rozliczana jest jako sprzedaż poza terytorium kraju, czy stanowisko nasze jest zgodne z przepisami? Na jakie artykuły powinniśmy się powołać i jak wykazać taką sprzedaż w deklaracji VAT-7 i JPK_VAT? Odpowiedź W opisanej sytuacji mamy do czynienia z:POLECAMY tzw. sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju, uregulowaną w art. 23 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży dla klientów indywidualnych z krajów UE oraz z eksportem towarów dla klientów z krajów spoza UE. Definicja sprzedaży wysyłkowej zawarta jest w art. 2 pkt 23, definicja eksportu w art. 2 pkt 8. W deklaracji VAT-7 sprzedaż wysyłkową osobom prywatnym w krajach UE należy wykazać w poz. 19 i poz. 20 – do przekroczenia limitów sprzedaży wyznaczonych w danym kraju UE. Z chwilą zapłaty przez klienta zaliczki powstaje obowiązek podatkowy. Sprzedaż należy: zarejestrować na kasie fiskalnej i wystawić paragon, również na otrzymaną zaliczkę. wystawić fakturę z VAT polskim (jeśli Czytelnik nie zarejestrował się jako vatowiec w innym kraju UE albo z VAT-em obowiązującym w państwie po przekroczeniu limitu sprzedaży), posiadać dokumenty potwierdzające odbiór towaru przez klienta- mogą to być także powiadomienia od poczty lub kuriera, korespondencja z nabywcą, bądź potwierdzenie zapłaty za towar. Sprzedaży na rzecz osób prywatnych spoza Unii Europejskiej - opodatkowanie transakcji stawką 0%, stosowaną przy standardowym eksporcie towarów do krajów trzecich tzn. poza terytorium Unii Europejskiej. Aby było możliwe zastosowanie takiej stawki VAT, konieczne jest posiadanie dokumentów potwierdzających wywóz towaru jeszcze przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. Jeżeli Czytelnik nie będzie posiadał ww. dokumentacji, to nie należy wykazywać sprzedaży w rejestrze sprzedaży VAT za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0% w poz. 11 VAT-7 i VAT-7K i JPK, pod warunkiem otrzymania niezbędnej dokumentacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej (za ten kolejny okres). W przypadku nieotrzymania ww. dokumentacji w drugim i jednocześnie ostatecznym terminie, sprzedaż na rzecz osób fizycznych spoza Unii Europejskiej powinna zostać opodatkowana właściwą stawką dla dostawy tego towaru na terytorium kraju i wykazania w deklaracji VAT-7 i VAT-7K poz. 19 i 20 i JPK. Uzasadnienie Sprzedaż z terytorium kraju do UE - osobom prywatnym Zgodnie z art. 2 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju jest dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz: podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, lub innego podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy – w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Jeżeli natomiast całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów wówczas dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju (art. 23 ust. 2 ustawy). W przypadku przekroczenia kwoty limitu, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę. Niemniej podatnicy mogą wybrać miejsce opodatkowania na terytorium państw członkowskich przeznaczenia dla wysyłanych towarów, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy. Zawiadomienie, należy wówczas złożyć co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać tej opcji. Zatem sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju ma miejsce wówczas, gdy transakcje dokonywane są na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami lub na rzecz podatników niemających obowiązku rozliczania się z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, z różnych państw członkowskich, a miejscem opodatkowania tej sprzedaży jest państwo przeznaczenia towarów, gdy wartość sprzedaży wysyłkowej dla tego państwa przekracza określony w jego przepisach limit, lub też jeśli jest ona niższa, a podatnik dokonał wyboru opodatkowania w kraju przeznaczenia. W pozostałych przypadkach sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju opodatkowana jest w Polsce. Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przepis ten dotyczy całej sprzedaży na terytorium Polski, dotyczy więc również sprzedaży wysyłkowej z terytorium Polski, jeśli sprzedaż uznaje się ją za dokonaną w Polsce i w Polsce się ją opodatkowuje. W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy. Ta zasada stosowana jest również w przypadku otrzymania zaliczki. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz osoby prywatnej. Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej podmiot dokonujący dostawy będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury. W myśl art. 109 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT podatnicy, obowiązani są prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Należy zaznaczyć, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje podlegające opodatkowaniu wykonane przez podatnika. Czytelnik jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, który prowadzi sprzedaż towarów oraz: sprzedaż dokonywana jest na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedaż towarów dokonywana jest na teren Unii Europejskiej z terytorium kraju, sprzedaż dokumentowana jest paragonem na otrzymaną zaliczkę, a następnie fakturą, nie jest zarejestrowany na VAT w krajach UE, do których dokonywana jest dostawa, jest zarejestrowany na VAT-UE do WDT, zatem mamy od czynienia ze sprzedażą wysyłkową z terytorium kraju, którą należy wykazać w deklaracji VAT „Dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 22% albo 23%”. Jeżeli Czytelnik przekroczy limity sprzedaży w danym kraju UE, wówczas zaistnieje konieczność rejestracji do VAT w danym kraju i w tym kraju rozliczania się z podatku. Wówczas taka sprzedaż nie podlega pod VAT w Polsce i należy wykazać w deklaracji VAT „Dostawa towarów oraz świadczenie usług poza ter... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Sprawdź
Z dniem 1 lipca 2022 r. w treści art. 91 ust. 1 ustawy o VAT dokonana została zmiana dostosowująca związana z wejściem w życie przepisów dotyczących grup VAT, w tym określonych przepisami art. 90 ust. 10c-10g ustawy o VAT zasad określania proporcji grupom VAT, członkom grup VAT oraz byłym członkom grup VAT.
Odpowiedź: Od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Uzasadnienie: Z art. 193a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) – dalej wynika, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych przy użyciu programów komputerowych, organ podatkowy może żądać przekazania całości lub części tych ksiąg oraz dowodów księgowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznych nośnikach danych, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 wskazując rodzaj ksiąg podatkowych oraz okres, którego dotyczą. Z kolei art. 193a § 2 stanowi, że struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. To właśnie dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 stanowią Jednolity Plik Kontrolny. Wynikający z art. 193a obowiązek przekazywania danych w formacie JPK istnieje na żądanie organów podatkowych. Inaczej ma się rzecz z obowiązkiem przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT, który wynika z art. 82 § 1b W tym zakresie informacje w tym formacie muszą być przekazywane bez żądania, co miesiąc. Wskazane przepisy weszły w życie z dniem 1 lipca 2016 r. (zob. art. 31 pkt 2 ustawy z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649 z późn. zm.) – dalej Od tego dnia obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego (zarówno obowiązek przekazywania danych na żądanie, jak i comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT) mają tylko: 1) podatnicy, płatnicy oraz inkasenci będący dużymi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) – dalej oraz 2) podmioty niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu o cechach podobnych do dużych przedsiębiorców. Na pozostałych podmiotach, tj. na podatnikach, płatnikach oraz inkasentach będących mikroprzedsiębiorcami, małymi przedsiębiorcami oraz średnimi przedsiębiorcami, jak również – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r., – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców, obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego na żądanie organów podatkowych istnieć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. (zob. art. 29 Natomiast comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT ciążyć będzie na: 1) mikroprzedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotach, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców – za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2018 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 846) – dalej z dnia 13 maja 2016 r.), 2) małych i średnich przedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców - za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2017 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 1 z dnia 13 maja 2016 r.) 3) pozostałych podatnikach VAT – za miesiące, które przypadają od 1 lipca 2016 r. (zob. art. 6 ust. 1 z dnia 13 maja 2016 r.). Mając to na uwadze wyjaśnić pragnę, że od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Jednocześnie pragnę wyjaśnić, że z punktu widzenia obowiązku przekazywania danych w formacie JPK dodanie z dniem 1 stycznia 2018 r. art. 109 ust. 8a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) – dalej oznacza, że od 1 stycznia 2018 r. czynni podatnicy VAT (tj. podatnicy prowadzący pełną ewidencję VAT) nie będą mieli zgodnej z prawem możliwości wyłączenia przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT poprzez prowadzenie tej ewidencji w formie papierowej. W konsekwencji od 1 stycznia 2018 r. obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT ciążyć będzie na wszystkich podatnikach VAT czynnych. Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego Odpowiedzi udzielono r.